Nagano- ISU Essent World Cup 11/12/2008- 14/12/2008

Om mijn reislog complete te houden, toch nog een verhaaltje over de Essent World Cup in Nagano. Samen met Ferdi met de bus richting het noorden! donderdagavond laat kwamen we aan in het hotel. Na een japans ontbijt richting Hakuba gegaan met het plan hiet te gaan skien. Helaas was de wind te hard en lag er niet echt mooie sneeuw, dus dat plan ging jammergenoeg niet door. Na een wandeling terug naar het dorp Hakuba, hier een beetje rondgelopen, we moesten wachten op de bus.

’s Avonds lekker gegeten en het nachtleven ingedoken! Verschillende bars bezocht tot we een groep jongeren tegenkwamen die een verjaardag aan het vieren waren. Met hen naar de knusse Okinawa bar gegaan, hier serveerden ze dranken en eten van het eiland Okinawa en we werden getrakteerd op een gitaarspel.. Hoewel gitaar.. Ik zou niet weten wat voor instrument, maar het was met snaren :-) Een lekker nattohapje bij de Awamori en toen toch maar weer over op bier. Een laatste stop bij een bar naast het hotel ‘Peace’ waar we een show krijgen van de barman. Een gezellige, late nacht dus maar gauw naar bed, morgen vroeg op!

Vroeg op? Grapje zeker! Rond 13.30 arriveerden we bij de ‘M-wave’ olympisch stadion, best indrukwekkend, het grootste uitschuifbare houten dak van de wereld!

Om 14.00 uur begon de A groep. Het is een sprinttoernooi voor de 100, 500 en 1000 meter. Na het halve stadion door te zijn gelopen de Nederlandse tribune gevonden. Dit vaak bestond uit twee Nederlanders en twee Japanners die 6 jaar in Nederland hadden gewoond. Ron (Lon-san) en een jonge dame uit Helmond die een jaartje vwo opleiding volgt in Japan. Een kleine groep supporters en een kleine groep schaatsers, het ondersteunende team was groter dan beide bij elkaar! De overige sterren waren vermoeid van het toernooi in China die week ervoor en naar NL teruggekeerd.

’s Avonds de stad weer ingegaan, deze keer vergezeld door Ron, leuk hoor twee ouwehoeren die slechts nederlands lullen :-p. Lekker gegeten, gedronken en gedanst!

De volgende ochtend op naar de Zenkoji tempel, een van de meest bezochte in Japan. Onder de tempel bevind zich een tunnel, hier moet je in en door het duister de sleutel zoeken en aanraken. Het idee hierachter is dat in het duister iedereen gelijk is en je een moment van verlichting kan beleven, om hierna uit de tunnel een paradijs tegemoet te gaan.

De laatste dag van de wedstrijden, hard gejuigd en geklapt, maar het mocht niet baten; helaas geen medailles voor de NL’ers dit toernooi. Na een snelle hap op het staion, de bus in en vervolgens de TX naar huis, waar ik om 0.30 snel in mijn bedje kruip.