dag 1, dinsdag

Tot mijn verbazing telefoon uit Nederland! Mama, die een special abbonnement voor naar het buitenland bellen heft afgesloten, he verdorie :-P, nee grapje mam, vind het heel fijn. De Japanners zijn redelijk afstandelijk en hebben bijna geen lichamelijk contact, het handenschudden is hier al niet van toepassing, hoewel bij het Amerikaanse bedrijf mij af en toe een hartelijke hand wordt toegestoken, heb ik toch wel behoefte aan een knuffel.

Tomoko haalt mij op bij het appartement rond een uurtje of 8. Het kantoor is ingericht met cubicles, hokjeskantoren dat wij in Nederland al niet meer kennen sinds de jaren 80. De facility, of eigenlijk CS (coorparate services), afdeling hebben de hokjes weggehaald en een open ruimte gecreerd, wat de communicatie bevordert. Ik maak kennis met degene die ik nog niet heb ontmoet en bekijk de agenda. Volgepland met 1:1 vergaderingen met alle leden van CS, die mij hierin vertellen wie ze zijn en wat ze doen. Begin gelijk een crashcourse in het beleid van Intel en de mission statement/ vision van CS. Ze hechten hier veel waarde aan de coorparate structures en krijg 10 verscillende organigrammen voorgeschoteld. Geen wonder date en van de doelen is ‘ Kill bureaucracy' . Gelijk een enorme berg info. 10.30 en eindelijk arriveert de laptop! Al mijn verhalen uit typen en mijn mail checken. Kan niet wachten vanavond het internet thuis aan te sluiten. Op naar de volgende meeting, daarna lunch en een sigaretje roken in de rookruimte, zulke mooie faciliteiten kom je in NL niet etgen voor rokers; open glazen deuren tot de grond, omgeven door groen waar je de vogeltjes hoort fluiten.

Nog een vergadering en om 14.00 wordt ik rondgeleid door het gebouw en krijg ook de onderhouds systemen te zien.

Tegen een uurtje of 4 ben ik al afgepeigerd. Nog een 1:1 voor Tomoko en ik naar het home center vertrekken om nog wat inkopen te doen. Een matras, nou ja als je het zo kan noemen zo dun, om de japanse futon (eigenlijk een deken op de grond) te vervangen. Mooi stapelmateriaal iig. Een rijstkoker en weer even langs de fresh foods market.

Eenmaal thuis ben ik kapot maar wil graag mijn rijstkoker en het internet proberen, wat uiteraard niet lukt, leuk Japans!

Ik kook wat soep, eet een tosti, ruim mn spullen op en duik mijn bed in. Helaas duurt het uren voordat ik slap vat. De krekels en vogels hier lijken een harder volume te hebben dan in Deventer, of misschien zijn het er gewoon erg veel...

Dag 2, woensdag

Vroeg opstaan, nou ja, te laat opstaan en enorm haasten eerder gezegd. Ik haal net de trein en de aansluitende shuttle bus naar kantoor. Een volle inbox met bijna 50 berichten, vergaderverzoeken en documenten die ik door moet lezen. Ho, tijd voor een 1:1, een update over wat de plannen zijn deze stage. Er zijn veel knelpunten die ze graag behandeld zien; ‘ maybe you could do some of this and that, oh this is a nice thing to do!' Hooo stop! Graag een strategische opdracht en ik wil er ook nog wel wat naast doen, een klein projectje om in te werken de komende tijd. Niet teveel maar toch van alles wat.

Bovendien is het heerlijk om je kritische blik over de organisatie en de acties te laten gaan om feedback te geven en punten van verbetering, toch een echte fm' er. Dat is waar ook enorme behoefte aan is, de meeste werknemers zitten al jaren in het bedrijf en hebben een ietwat ‘clouded view' .

Op naar de volgende 1:1, vergadering in en uit. Te laat voor lunch, dus we mogen het meenemen de vergadering in. Het voelt als rennen en vliegen en steeds wannえer ik tussendoor wat tijd vind om mijn half uitgetypte verhalen verder uit tewerken en te plaatsen、 moet ik alweer gaan. De kantine is een grote open ruimte, die ruikt naar een mengelsmoes van de natuurwinkel en de keuken op Noverosa. Het is misschien ook geen wonder dat je hier heerlijke, voedzame vegetarische gerechten kan krijgen en ook nog tegen een superlage prijs.

Ondanks de ditmaal engelse handleiding lukt het internet nog steeds niet, misschien omdat ik zo'n techneut ben :-) maar goed、ze moeten me dan toch maar komen helpen.

Ben blij dat de dag er weer op zit en ik wat rust kan nemen. I'll keep you posted on this weeks work, volgende week zal ik jullie niet elke dag meer vervelen!

Sayoonara!