Voor de nieuwe foto's bij dit verhaal :

http://s452.photobucket.com/albums/qq247/lisadekoning/Nikko/

Nikko

Vanavond vertrekken we naar Nikko, hier verblijven we een nachtje in Kumugai-san’s familihuis om de volgende dag volledig aan het ‘ sightseeing’ kunnen besteden.

We ontmoeten op een parkeerplaats om vanuit daar verder te gaan naar het huis. Op de parkeerplaats staat een bord; ‘verboden de apen te voeren; Wel grappig, helaas geen aap gezien. We nemen een paar borrels en gaan redelijk laat naar bed, om de volgende om 7.30 uur te vertrekken, de bergen in.

Bocht na bocht na bocht, we slingeren de bergen in. Het is prachtig met alle verschillende kleuren van de bomen, sommige nog groen anderen felrood, oranje of geel. Het lijkt net een aquarel. We stoppen eerst bij de ‘dragon’ fall, de uitmonding lijkt namelijk op een drakenhoofd. Weer de auto in, op naar de volgende; Kegon falls. Hier gaan we 150 meter met de lift door het gebergte naar beneden. Niet echt heel prettig wanneer deze lift volgepropt is met meer dan 30 man. Maar het resultaat is er dan ook naar, een prachtig uitzicht op de waterval.

Na de vroege start eindelijk lunchen. Chinees! Ontzettend anders dan chinees eten in Nederland, hier is het veel milder en een heel ander menu. Ik eindig met een bord rijst, saus en groenten en vis erbovenop. Er zit soep bij, maar die eet ik niet, gezien er spek in zit. Er is geen enkel gerecht zonder vis of vlees. Als dessert is er een soort cocospudding dat naar griesmeel smaakt. Op zich wel te doen, maar ik zit vol.

Het volgende dat wij bezoeken is de verzameling aan gebouwen van de eerste shogun, de keizer. De gebouwen ijn in oude japanse stijl, onttzettend kleurrijk in tegenstelling tot andere regio’s, een overdaad waarmee deze wouden laten zien hoe rijk, belangrijk en geweldig ze wel niet waren. Het is ze gelukt; deze sight is inmiddels geregistreerd op de World Heritage lijst van Unesco als onderdeel van het nationale park van Nikko met zijn shrines and temples. Het is prachtig om te zien, alleen het idee dat het een enorme explosie van ego’s is staat ietwat tegen. Ik ben toch meer een fan van de (ietwat meer sobere) boeddhistische tempels, wat een totaal ander gevoel meebrengt.

Must see (blijkbaar); de drie apen die uitbeelden; niet zien, niet, horen en niet spreken en de slapende kat. Kleine uithouwingen in de gebouwen, kleurrijk gedecoreerd.

Aan het eind van de dag gaan we uit elkaar onm weer richting huis te gaan. Samen met Omori-san en zijn vrouw ga ik eten bij een Italiaan in Tsukuba. Jaaa! Heerlijk dit wordt de eerste pizza sinds 1,5 maand!

Boterzachte mosselen en gestoomde groenten vooraf, een superdunnen pizza en risotto met schelpvis. Jummie! Na creme brulee en een massieve chocoladecake. Ik kan veel zeggen over de Japanners, maar een ding weet ik zeker; koken kunnen ze! Geweldig genieten, zeker voor herhaling vatbaar!